Arthrozia stawu biodrowego (koksartroza) - Jest to przewlekła zwyrodnieniowa choroba stawów, która prowadzi do deformacji tkanki kostnej. W przypadku coksartrozy wszystkie składniki stawu są zaangażowane w proces patologiczny: chrząstka stawowa, struktury kostne przylegające do chrząstki, skorupę maziową, więzadła, kapsułę i sąsiednie mięśnie. W przypadku choroby chrząstka stawowa jest niszczona, pojawiają się mikro-redimity kości i osteofitów (wzrost kości) i pojawia się zapalenie aparatu witrynowego mięśniowego stawu biodrowego.
Na świecie każda piąta osoba skarży się na wspólne problemy ze stawami. Może to być zarówno ból lub ograniczenie ruchu w stawach i połączenie tych objawów. Każde drugie widzenie ambulatoryjne spada u pacjentów z zaburzeniami kości mózgowej, podczas gdy 66 % przypadków to osoby poniżej 65 lat. Według najnowszych badań epidemiologicznych częstość występowania stawów kolanowych i biodrowych wśród dorosłych populacji wynosi 13 %.
Czynniki ryzyka rozwoju koksartrozy:
- Genetyczne predyspozycje. Wspólną przyczyną coksartrozy stawów biodrowych jest wrodzona lub nabyta mutacja rodzaju rodzaju prollagenu typu II.
- Starszy wiek. Prawdopodobną przyczyną występowania artrozy w starszym wieku jest rozbieżność między szkodliwym wpływem na chrząstkę wspólną środowiska zewnętrznego a jego możliwościami przywrócenia.
- Podłoga. Kobiety cierpią na chorobę zwyrodnieniową stawów częściej niż mężczyźni. Wynika to z wpływu wpływu żeńskich hormonów płciowych estrogenu na metabolizm kostny-mineralny. Jednak wpływ podłogi jest niejednoznaczny - według niektórych autorów, w przeciwieństwie do uszkodzenia innych stawów, nie ma różnic w podstawach seksualnych dla coksartrozy: u mężczyzn artroza stawu biodrowego występuje tak często, jak u kobiet.
- Nadmiar masy ciała. Zależność jest udowodniona między nadmierną masą ciała a występowaniem artrozy. Nadmierna tkanka kleju zwiększa niszczące obciążenie chrząstki. Ponadto tkanka tłuszczowa wytwarza enzymy prozapalne, które uszkadzają tkankę chrząstki.
- Często rozwój kości i stawów. Zgodnie z badaniami 80 % koksartrozy, które występują bez wyraźnego powodu, wiąże się z wcześniej nie zdiagnozowanymi wadami w opracowywaniu stawu biodrowego - dysplazji i podwichnięcia.
- Ciężka praca fizyczna. Nadmierne obciążenie stawów biodrowych z pewnymi rodzajami porodu fizycznego może prowadzić do uszkodzenia stawów i tworzenia się artrozy. Ryzyczni są pracownicy rolni, kopacze i ludzie o podobnych specjalnościach roboczych.
- Obrażenia. Ryzyko rozwoju koksartrozy wzrasta po urazie stawu biodrowego. Ponadto zarówno jeden ranny staw, jak i oba mogą być zaangażowane w proces.
- Profesjonalne uprawianie sportu. Sport profesjonalny może wywołać występowanie koksartrozy zarówno ze względu na nadmierne obciążenie stawów, jak i z powodu obrażeń. Potencjalnie niebezpieczne sporty obejmują ciężką lekkoatletykę, skoki lekkoatletyczne, Sport spadochronowy.
- Kości i choroby wspólne - Reumatoidalne zapalenie stawów, łuszczycowe zapalenie stawów, infekcje stawów, martwica awaskularna, dna moczowe zapalenie stawów itp.
- Patologie hormonalne - niedoczynność tarczycy, hipopariacydyzm, akromegalia (upośledzona funkcja przednich przysadki mózgowej), cukrzyca, otyłość.
Jeśli wykryto podobne objawy, skonsultuj się z lekarzem. Nie daj się samoziarniskować - jest to niebezpieczne dla twojego zdrowia!
Objawy artrozy stawów biodrowych
Główne objawy koksartrozy obejmują: ból, ograniczenia mobilności i chrupanie w stawach, ich deformacja, funkcjonalne skrócenie kończyny dolnej i okresowe obrzęk stawów.
Ból o różnych intensywności. Ból stawu jest początkowo nieistotny i powstaje przez krótki czas. Pojawiają się lub nasilają podczas chodzenia lub z innym wysiłkiem fizycznym, na przykład podczas przysiadów, skłonności i podnoszenia ciężarów. W miarę rozwoju choroby ból nasila się, a nawet długi odpoczynek nie przynosi ulgi. Ponadto ból występuje wraz z przedłużającą się unieruchomieniem i utrwaleniem stawu w jednej pozycji.
Pacjenci narzekają na zwane „początkowe” bóle stawów biodrowych po snu, prowadzenie samochodu i inną przedłużającą się nieruchomość. „Rozpoczęcie” bólu dla koksartrozy trwa nie więcej niż 30 minut. Ból nasila się podczas hipotermii lub w stresującej sytuacji. Mogą być zlokalizowane w obszarze pośladka lub pachwiny, z przodu lub bocznej powierzchni uda. Wraz z rozprzestrzenianiem się bólu na nerwach splotu lędźwiowego może być przeniesiony na udy od środka ciała lub na kolanie. Czasami ból dotyczy kręgosłupa lędźwiowego i kości ogonowej.
Ograniczenie wspólnej mobilności. Ruchy stawu biodrowego z coksartrozą są ograniczone z powodu bólu. Jednocześnie rotacja (obraca się zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz), jak i przynoszenie kończyny dolnej (ruch na środek ciała) są częściej zaburzone, ale może być ograniczone (ruch ze środkowej osi ciała), a także zgięcie i przedłużenie. Niemożność wykonywania pasywnych ruchów w stawie z powodu wyraźnego zespołu bólu powoduje kompensacyjne odchylenie miednicy. Chód pacjenta zmienia się, pośladki wystają do tyłu, ciało odchyla się do przodu podczas przenoszenia ciężaru na uszkodzoną stronę. Przy obustronnym uszkodzeniu u pacjentów z Coksartrozą powstaje „chód kaczki”.
Z okresowo występującym koxartrozą Obrzęk w stawiektóre mogą być niewidoczne ze względu na warstwę mięśni i tłuszczu. Choroba jest również charakterystyczna Kryszt w stawach podczas ruchu, ich stopniowe odkształcenie i funkcjonalne skrócenie kończyny dolnej.
Często jednocześnie wpływa na jeden staw, a następnie proces dotyczy innych. Ale czasami artroza wpływa na kilka stawów jednocześnie i pojawia się poliosostoartrowo. Poliosteoartroza jest charakterystyczna dla osób starszych lub z dziedzicznym predyspozycją i chorobami jednoczesnymi - chorobami kości, stawów i zaburzeń hormonalnych.
Patogeneza artrozy stawów biodrowych
W patogenezie artrozy stawów biodrowych odgrywa ważna rola przez uszkodzenie mechaniczne (urazy i mikrotraumy z powodu zwiększonego wysiłku fizycznego na stawie) oraz czynnikach genetycznych, hormonalnych i metabolicznych. Często nie można dowiedzieć się, który czynnik wpłynął na rozwój choroby u konkretnego pacjenta, ale często choroba rozwija się po uszkodzeniu tkanki z powodu uszkodzenia mechanicznego.
Uszkodzenie tkanki stymuluje podział komórek tkanek chrząstki (chondrocyty), podczas gdy wytwarzanie cytokin pro -zapalnych wzrasta, które zwykle występują w chrząstce w tylko małych ilościach. Cytokiny uruchamiają proces zapalny, na przykład pod wpływem prozapalnej cytokiny IL-1, enzymy wyróżniają się, które niszczą chrząstkę stawu. Również pod wpływem cytokin zwiększa się produkcja enzymu TSOG-2 i innych substancji, które mają toksyczny wpływ na chrząstkę.
Synowci odgrywają również dużą rolę w rozwoju koksartrozy - chorób zapalnych powłoki maziowej stawów lub więzadeł z akumulacją płynu w jamie.
Zmniejszenie elastyczności i siły chrząstki stawowej związanej z zaburzeniami metabolicznymi prowadzi do zmniejszenia odporności na naprężenie mechaniczne. W przypadku coksartrozy wszystkie składniki stawów biorą udział w procesie patologicznym, w tym kości podchrzęstnej. Ze względu na fakt, że duże stawy kończyn dolnych odpowiadają na duże stawy ciała, doświadczają znacznego naprężenia mechanicznego, dzięki czemu mikrowolaki występują w płycie podchrzęstnej i chrząstce. W wyniku mikrofonii kości podchrzęstnej jest zagęszczona, co prowadzi do regionalnego wzrostu tkanki kostnej - osteofity. A to z kolei stymuluje dalszą degradację chrząstki stawowej.
W niektórych przypadkach dziedziczy się artroza stawu biodrowego. Dziedziczna artroza jest rzekomo dziedzictwem poligenicznym - ze względu na działanie wielu genów, z których każdy wpływa słabo. Przyczyną niektórych chorób jest mutacja genów kodujących makrocząsteczki chrząstki stawowej, która powoduje jej pęknięcia. Geny odpowiedzialne za podział chondrocytów mogą również ucierpieć. Ponadto odziedziczone są zaburzenia metaboliczne, takie jak artropatia pirofosforanu - choroba, w której kryształy pirofosforanu wapnia gromadzą się w chrząstce stawowej i płynie maziowym.
Klasyfikacja i etapy rozwoju artrozy stawów biodrowych
W zależności od przyczyn choroby koksartroza jest podzielona na dwie główne formy: pierwotne (idiopatyczne) i wtórne (wynikające z innych chorób).
Pierwotna Coksartrosis:
- Zlokalizowane (dotyczy tylko stawów biodrowych):
- jednostronny;
- dwustronny.
- Uogólniona (poliosteoartroza) ze zmianą co najmniej trzech grup stawów (na przykład biodra, kolan i małych stawów szczotek lub stóp).
Arthrosa wtórna:
- Post -traumatyczny:
- Ostre - w wyniku ostrego uszkodzenia;
- Przewlekłe - ze względu na zajęcia niektórych sportów lub w wyniku aktywności zawodowej.
- Choroby metaboliczne (okonoza, hemochromatoza, choroba Wilsona, choroba Gauchera).
- Wrodzone patologie i wady rozwojowe (wrodzona dysplazja stawu biodrowego, choroba Pertes, poślizgnięcie się na epiphyomy kości udowej, zespół hipermobilności, skrócenie kończyny dolnej, skoliozy, dysplazji kości).
- Patologie hormonalne (akromegalia, niedoczynność tarczycy, cukrzyca, nadczynność przytarczyc, otyłość).
- Sole wapnia (artropatia pirofosforanowa, wapnia ścięgna).
- Choroby kości i stawów (reumatoidalne zapalenie stawów, łuszczycowe zapalenie stawów, choroba pedagometa, martwica awaski, infekcje).
Zgodnie z objawami klinicznymi wyróżniają się następujące formy koksartrozy:
- Mały symptomiczny.
- Manifest, objawiany jasnymi objawami klinicznymi:
- szybko postępujące, w których objawy rozwijają się w ciągu pierwszych czterech lat od początku choroby;
- Powoli postępujące - istotne klinicznie objawy pojawiają się po pięciu latach przebiegu choroby.
Zgodnie z obrazem X -Ay można zidentyfikować dwa rodzaje artrozy stawów bioderowych:
- Przerost - o oznakach zwiększonej odpowiedzi reparatywnej (zmiany są zastępowane nową tkanką, na przykład pojawiają się osteofity);
- Atroficzne (zmniejszenie objętości tkanki).
Etapy choroby można określić radiologicznie i klinicznie. Aby określić etap radiologiczny artrozy stawu biodrowego, najczęściej stosuje się klasyfikację Kellgrena i Lawrence'a (1957).
Etapy artrozy w klasyfikacji radiologicznej
| Scena | Znaki |
|---|---|
| 0 | Nie ma oznak artrozy na obrazach x -na |
| 1 | Wspólna luka nie jest zmieniana, wizualizowane są pojedyncze regionalne osteofity |
| 2 | Wspólna luka nie jest zmieniana, wizualizowane są znaczące regionalne osteofity |
| 3 | Wysokość szczeliny stawowej jest umiarkowanie zmniejszona, wizualizowane są znaczące regionalne osteofity |
| 4 | Wysokość szczeliny stawowej jest znacznie zmniejszona, wizualizuje się znaczące regionalne osteofity i osteosklerozę podchrzęstną (zagęszczenie tkanki kostnej pod dolną powierzchnią chrząstki ze strukturą chrząstki) |
Aby określić stadium kliniczne choroby, stosuje się klasyfikację (1961), która wykorzystuje zarówno objawy kliniczne, jak i kryteria wizualizacji.
Kliniczne etapy artrozy
| Scena | Znaki |
|---|---|
| 0 | Gap stawowy jest zwężony jednoznacznie i nierównomiernie, krawędzie pęknięć stawowych są lekko spiczaste (początkowe osteofity), odnotowano niewielkie ograniczenie ruchów |
| 1 | Różnica stawowa jest znacząco zwężona (50–60 %), znaczące osteofity, osteokosklerozę podchrzęstną i torbielowate oświecenie w epifiku kostne; Klinika jest dominowana przez ograniczenie ruchliwości w stawach, szorstki chrupnięcie podczas ruchów, nieistotna lub umiarkowana atrofia mięśni |
| 2 | deformacja, sztywność stawu; Różnica stawowa jest zwężona przez ponad 60–70 % normy lub całkowicie nieobecne, rozległe osteofity, torbiele podchrzęstne, „myszy” stawowe są wizualizowane, chrząstki lub mieszane formacje patologiczne położone w jamie stawowej |
Powikłania artrozy stawów biodrowych
W przypadku koxartrozy wszystkie powikłania wiąże się dokładnie ze zmianami patologicznymi w stawach.
Przebieg coksartrozy może być skomplikowany przez lokalne procesy zapalne:
- Bursite - zapalenie worków maziowych w stawach;
- TEMOVAGINIZJA - Zapalenie wewnętrznej skorupy pochwy ścięgien mięśni;
- Zespół tunelu nerwu z powodu tworzenia dużych osteofitów lub z deformacją stawów.
Wraz z postępem koksartrozy i jej przejścia na etapy kliniczne II i III, ból ogranicza ruchliwość stawu i z czasem występuje ankyloza stawowa (włóknista, kości lub chrząstka), któremu towarzyszy jego całkowita nieruchomość.
Znaczące odkształcenie stawów może prowadzić Złamania lub aseptyczna martwica kości. W przypadku coksartrozy aseptyczna martwica głowy kości udowej jest najbardziej groznym powikłaniem.
Z wyraźną coksartrozą może wystąpić podwichnięcie i zwichnięcie stawua także penetracja głowy kości udowej do jamy miednicy. Zwichnięcia i podwichnięcie stawu biodrowego prowadzą do bólu (na początku ostrego, a następnie tępego i bolącego), intensyfikując podczas chodzenia i inne wysiłek fizyczny, a także do deformacji stawu, Lame, a czasem w celu skrócenia dotkniętej kończyny.
Pomimo braku systemowych objawów samej artrozy, we współczesnej praktyce klinicznej większą uwagę zwraca się na związane z nią choroby. Są to takie patologiczne warunki, które istnieją lub powstają na tle obecnej choroby. W związku z reakcjami zapalnymi powstającymi podczas artrozy, powstawanie płytek miażdżycowych na ścianach wewnętrznych naczyń jest zwiększone, co zwiększa ryzyko Choroby sercowo -naczyniowe. Zmniejszenie aktywności fizycznej z powodu bólu i ograniczenia ruchliwości stawów prowadzi do otyłość, depresja i pogorszenie jakości życia. Z długotrwałym stosowaniem niesteroidalnych leków przeciwzapalnych, Wpływa to na górne odcinki przewodu pokarmowego, Taj Różno ryzyko patologii sercowo -naczyniowych i chorób nerek.
Diagnoza artrozy stawów biodrowych
Rozpoznanie „coksartrozy” odbywa się na podstawie objawów klinicznych i badań radiologicznych. Nie ma charakterystycznych objawów laboratoryjnych do diagnozy artrozy.
Wśród objawów klinicznych Głównym dla diagnozy artrozy stawu biodrowego jest ból i jego charakter. Ból w artrozy stawu biodrowego występuje i rośnie stopniowo przez kilka lat (czasami kilka miesięcy o szybko postępującej formie). Ból zachodzi lub poprawia podczas wysiłku fizycznego lub w pozycji stojącej. Jeśli pacjent zacznie odczuwać ból sam, wówczas przyłączył się zapalenie (zapalenie błony maziowej). Oświadczenie odnotowano do 30 minut rano i z długotrwałą nieruchomością.
Ograniczenie mobilności stawowej stopniowo rośnie, dotyczy to zarówno ruchów aktywnych, jak i pasywnych. Wraz z rozwojem choroby stawy są zdeformowane, może wystąpić funkcjonalne skrócenie długości kończyny.
Podczas badania fizyki Istnieje ograniczenie mobilności stawów, ich deformacji, skracania kończyn, bólu dotykowego stawu i dużego wirowania kości udowej, atrofia mięśni.
Metody laboratoryjne W przypadku diagnozy artrozy stawów biodrowych nie jest wymagane. Można je jednak stosować do diagnozy różnicowej koksartrozy z zapaleniem stawów (reumatoid i przewlekły), ponieważ w przypadku artrozy nie ma zmian zapalnych w ogólnym badaniu krwi i czynniku reumatoidalnym, a poziomy kwasu moczowego nie są zwiększone. Ponadto za pomocą testów laboratoryjnych ujawnia się przeciwwskazania do metod leczenia leków.
Metody instrumentalne Do diagnozy artrozy stawów biodrowych:
- Radiografia - Jest to główna metoda diagnozowania artrozy stawów biodrowych. Radiograf określa zmiany charakterystyczne dla Coksartroztososy: zwężenie szczeliny stawowej, osteofitu, erozji i owrzodzenia chrząstki, torbieli podchrzęstnej i osteosklerozy. Badanie X -Ray jest klasyczną metodą rozpoznania koksartrozy, a objawy radiologiczne leżą u podstaw klasyfikacji coxartrozy. Jednak obecnie coraz częściej stosuje się inne metody wizualizacji stawu, takie jak obrazowanie ultradźwiękowe i magnetyczne.
- Badanie ultradźwiękowe (ultradźwięki) - Zaletą ultradźwięków jest brak obciążenia promieniowego na ciele.
- Tomografia rezonansu magnetycznego (MRI) - W porównaniu z innymi metodami pozwala wyraźniej wizualizować uszkodzenia połączeń.
- Artroskopia - Pozwala zidentyfikować uszkodzenie chrząstki stawowej: ze stref chondromacji (zmiękczenie chrząstki stawowej) o średnicy mniejszej niż 10 mm do głębokich pęknięć, które przenikają do kości podchrzęstnej i utworzenie głębokich wrzodów. Można również wizualizować powierzchowne i średnie pęknięcia i erozję powierzchniową.
Identyfikacja coksartrozy zwykle nie stanowi specjalnych trudności, ale przy ocenie określonej sytuacji klinicznej należy pamiętać o możliwym wtórnym pochodzeniu artrozy stawów biodrowych (jako powikłania innych chorób, na przykład z zaburzeniami hormonalnymi).
Leczenie artrozy stawów biodrowych
Leczenie artrozy stawów biodrowych może być zarówno konserwatywne (leki, jak i niejednoczone) lub operacyjne. Konserwatywne leczenie stosuje się w 1-2 etapach choroby, chirurgiczne stadia. Leczenie chirurgiczne może być zalecane w 2 etapach z uporczywym bólem i brakiem reakcji na terapię zachowawczą.
Cele konserwatywnej terapii:
- poprawić jakość życia - zmniejsz ból i zwiększ mobilność stawów;
- Zatrzymaj lub spowolnij rozwój choroby.
Metody leczenia bez narodu obejmują:
- Rozładunek stawu biodrowego (zmniejszenie masy ciała, tworzenie dodatkowego wsparcia i przeniesienie części masy ciała do trzciny lub kul);
- Fizjoterapia Edukacja fizyczna;
- Metody leczenia fizjoterapeutycznego.
Leczenie koksartrozy rozpoczyna się metodami niezrównaniowymi, w ćwiczeniach fizjoterapii odgrywają ważną rolę. W przypadku silnego bólu pacjent powinien użyć wsparcia. Z wyraźną chorobą i obecnością przeciwwskazań do endoprotetyki, wsparcie musi być wykorzystane do życia.
Terapia lecznicza Cuxartroztoss Obejmuje leki zmniejszające objawy choroby. Są to środki przeciwbólowe, a także leki z grupy niestaroidalnych leków przeciwzapalnych (NLPZ). NLPZ są podzielone na brak wyboru i selektywne.
Przeboki przeciwbólowe i NLPZ do artrozy stawu biodrowego są używane przez krótki czas w celu złagodzenia bólu i stanu zapalnego. Obecnie nie ma udowodnionej przewagi jednego niestaroidalnego środka przeciwzapalnego w porównaniu z innym, więc wybór konkretnego leku zależy od skutków ubocznych i określonej sytuacji klinicznej.
Należy pamiętać, że NLPZ mają wiele skutków ubocznych. Podczas ich przyjmowania wpływa na błonę śluzową żołądka i dwunastnicy, w wyniku czego możliwe są wrzody i krwawienie. Wiele NLPZ ma toksyczny wpływ na wątrobę i nerki. Ponadto NLPZ zakłócają agregację płytek krwi, w wyniku czego pacjent jest zakłócany przez zakrzepicę i istnieje tendencja do krwawienia. NLPZ o przedłużonym stosowaniu tłumią procesy hematopoezy i mogą powodować niedokrwistość aplastyczną i agranulocytozę. Odbiór selektywnych NLPZ powoduje znacznie mniej komplikacji.
Maści i żele stosowane lokalnie powodują mniej skutków ubocznych niż produkty doustne. W leczeniu artrozy stosuje się leki z ociepleniem i zmniejszającym się bólem. Mogą zawierać terpentynę, mentol, estry kwasu nikotynowego, salicylany, jad pszczoły. Ponadto NLPZ mają dobry wpływ.
W przypadku braku efektu przeciwbólowego i NLPZ lub jeśli nie można wybrać optymalnej dawki leku, środkowe środkowe działanie mogą być przepisywane krótko.
W przypadku stanu zapalnego stosuje się śróddzielne podawanie kortykosteroidów. Kortykosteroidy są używane nie więcej niż 2-3 razy w roku, ponieważ częstsze stosowanie może prowadzić do zwyrodnienia chrząstki.
Powoli działanie leków osłabia objawy choroby obejmują chondroprotektory, nieodpowiednie związki awokado lub soi, kwas hialuronowy. Leki te są uwzględnione w zaleceń Europejskiej Ligi Antirematycznej w leczeniu artrozy stawów biodrowych. Przygotowania zmniejszają ból i poprawiają mobilność stawów.
Endoprotetyka stawów biodrowych Jest stosowany w ciężkich przypadkach etapu III, gdy nie można wyeliminować zespołu bólu, a mobilność stawu jest znacznie ograniczona. Protetyka stawu biodrowego prowadzi do zmniejszenia zespołu bólu, poprawy stanu funkcjonalnego stawu i jakości życia pacjenta. Efekt utrzymuje się przez 10-15 lat, po czym może być wymagana druga operacja. Podczas operacji staw biodrowy zastępuje sztuczna imitacja ceramiki, metalu (najczęściej stosowanego tytanu protez) lub polimeru.
Prognoza. Zapobieganie
Prognozy artrozy stawów biodrowych w odniesieniu do życia pacjenta są korzystne, ale choroba często prowadzi do niepełnosprawności. Według Światowej Organizacji Zdrowia 80 % starszych pacjentów z koksartrozą ma naruszenie mobilności, a 25 % nie może robić codziennych spraw. W związku z tym ważna jest pierwotna zapobieganie artroza stawów biodrowych.
Środki zapobiegawcze:
- Zmniejsz masę ciała. Konieczne jest dostosowanie odżywiania w celu zmniejszenia masy i obciążenia stawu. Ponadto spadek objętości tkanki tłuszczowej zmniejsza ilość uwolnionych mediatorów stanu zapalnego.
- Unikaj ciężkiej siły fizycznej i przeciążeń sportowych. Przeciążenia fizyczne są często przyczyną artrozy stawów biodrowych, podczas gdy umiarkowana aktywność fizyczna, przeciwnie, poprawia stan chrząstki stawowej, zachowuje normalną mobilność i zmniejsza obciążenie innych stawów.
- Popraw podstawową chorobę. Jeśli pacjent zostanie wykryty w chorobach, które mogą prowadzić do wtórnej coksartrozy (hormonalna, reumatyczna i inne), konieczna jest choroba leżąca u podstaw. Normalizacja tła hormonalnego i osiągnięcie trwałego remisji chorób reumatycznych są zarówno pierwotnym zapobieganiem artrozy, jak i pozwala spowolnić jego rozwój.
- Poprowadź zdrowy styl życia. Zrównoważona dieta o wystarczającej zawartości białka roślinnego i zwierzęcego, wielonienasyconych kwasach tłuszczowych i ograniczaniu prostych węglowodanów, a także umiarkowanej aktywności fizycznej, unikają występowania koksartrozy nawet w obecności czynników ryzyka.
Obecnie zapobieganie chorobom stawu biodrowego jest obowiązkowe w neonatologii i pediatrii. Z czasem skorygowana wrodzona dysplazja stawu biodrowego znacznie zmniejsza ryzyko koksartrozy w wieku dorosłym.